Herhangi bir koalisyon müzakeresinde iki büyük kırılma noktası olacak. İlki, 2025 devlet bütçesi ve bu bütçedeki açığı 2027 yılına kadar yüzde 3'e düşürme taahhüdü. İkincisi ve daha kritik kırılma noktası ise Başbakan'ın belirlenmesi olacak.
Fransa’daki siyasi kriz, internetin yaygınlaştığı ve seçkinciliğin gözden düştüğü bir ortamda, De Gaulle tarafından 65 yıl önce tasarlanan “seçilmiş monarşinin” ve buna dayalı yukarıdan aşağı yönetimin artık cazibesini yitirdiğine işaret ediyor.
Fransız siyasetindeki iki egemen güç, parlamento ve sokak, birbirine bağlıdır. Bu hafta yapılan grevler ve yürüyüşler daha güçlü olsaydı, kararsız milletvekillerinin sinirleri daha ciddi şekilde sınanabilirdi.
Fransa şimdi kendisini, şimdiki Fransız siyasetçi kuşağının hiç bilmediği bir dünyada buldu: Almanya İtalya, İspanya ya da Belçika siyasetinde görülen koalisyonlar, uzlaşmalar ve değişen ittifaklar dünyasında.
